carotenoïden
Voeding
Carotenoïden :
Om de kleur van een vis te beïnvloeden verdient een groep micronutriënten bijzondere aandacht: de carotenoïden. Naast het kleuraspect dienen carotenoïden ook als voorloper van vitamine A [1] .
Vissen moeten de voedingsstoffen die ze nodig hebben voor kleurvorming via hun voedsel opnemen, omdat het organisme deze niet zelf kan synthetiseren [2] .
Vooral in de hedendaagse aquacultuur en bij het kunstmatig houden van koivijvers is het aanbod van carotenoïden in voldoende concentratie belangrijker dan ooit. Wat onder natuurlijke omstandigheden via algen en micro-organismen wordt opgenomen, moet naar behoefte via het voer in de Tech worden geborgd.
Voor de eigenaar is de kleur van de vis een van de belangrijkste kwaliteitskenmerken. In de huid van een vis bevinden zich chromatofoorcellen, die verantwoordelijk kunnen zijn voor de respectievelijke kleureigenschappen wanneer verschillende pigmentafzettingen worden gecombineerd. Chromatofoorcellen kunnen worden onderverdeeld in verschillende celtypen: erytroïde cellen (rood-geel), xanthofore cellen (geel) en melanofoorcellen (bruin-zwart) [6] .
Astaxanthine, dat wordt opgeslagen in de erytroïde cellen, wordt beschouwd als de belangrijkste carotenoïde voor rode pigmentatie en moet via de voeding worden toegediend [1] . Met behulp van β-caroteen, luteïne, zeaxanthine, iso-cryptoxanthine, echinenon en canthaxanthine, die via de voeding kunnen worden ingenomen, is de vis in staat zelf astaxanthine te synthetiseren [1 ] .
De mythe dat kleurverbetering mogelijk is buiten het genetische potentieel moet worden verdreven. Zelfs als ze met kleurstoffen worden gevoed, bereiken vissen met weinig chromatofoorcellen niet de kleurschittering van genetisch beter begiftigde dieren. Het is mogelijk om de bestaande cellen te helpen meer kleurintensiteit te bereiken als ze optimaal worden voorzien (binnen een bepaald kader). Een hoogwaardig voer kan echter geen “wonderkleuren” tot stand brengen als de vis een slecht karakter heeft.
Volgens de laatste bevindingen en onderzoeken ligt het optimale astaxanthinegehalte voor koivoer rond de 40 – 80 ppm [4, 5] . Goedkope voedingsmiddelen bevatten meestal slechts kleine hoeveelheden astaxanthine. Om een hoog kleuraandeel te suggereren worden er vaak rode kleurstoffen aan het voer toegevoegd, maar deze kunnen niet door de Koi gebruikt worden. Astaxanthine is erg duur en kost een viercijferig eurobedrag per kilogram.
Wetenschappelijke bronnen:
[1] Tan Phaik Shiang (2006): Huidskleurveranderingen bij sierkoi (cyprinus carpio) gevoed met verschillende carotenoïdenbronnen . Proefschrift. Universiti Sains Maleisië.
[2] Steffens, W. & Arlinghaus, R. (2008): De karper. Cyprinus carpio L.; [met 47 tafels]. 6e herziene en uitgebreide editie. Westarp-Sci. Hohenwarsleben, blz. 61.
[3] Naguib YMA (2000): Antioxiderende activiteiten van astaxanthine en verwante carotenoïden . Agric.Food Chem.48, 1150-1154.
[4] Nguyen, NV; Khanh, televisie; Hai, PD (2014): Onderzoek naar de ontwikkeling van geformuleerd voer voor het verbeteren van de groei en pigmentatie van koikarpers (Cyprinus carpio L. 1758) jonge exemplaren, Onderzoeksinstituut voor Aquacultuur nr. 2.Journal of Life Sciences. Ho Chi Minh-stad, Vietnam
[5] Kim, YO; Jo, JY; Oh, SY (2008): Effecten van voedingsspirulina, chlorella en astaxanthine op de lichaamskleur van rood- en witgekleurde karpers, Cyprinus carpio . Journal of the Korean Fisheries Society 41 (3), 193 - 200.
[6] Becher, H. (1929): Over de ontwikkeling van xanthophores in de huid van beenvissen , uitgegeven door Julius Springer, Institute of Anatomy aan de Universiteit van Giessen